Yulaf bitkisi, bol nişastalı taneleri amacıyla yetiştirilen bir tarım bitkisidir. Daha çok hayvan yemi olarak kullanılan bu tahıldan, insanların beslenmesinde de yararlanılır. Bir yulaf tarlası, buğday veya arpa başaklarına benzemeyen, salkım biçimindeki dağınık başakları yardımıyla diğerlerinden rahatlıkla ayırt edilebilir. Sapçıkların ucunda yer alan başakcıkların her bir tanesi 2-3 tohum içerir. Dışları kılifta örtülü bulunan bu tohumların ikisini ayrıca zarsı iki yaprak kuşatır.

Yulafın beyaz, kara, sarı, kırmızı veya boz tohumlu, az veya uzun saplı birçok çeşidi vardır. Tarım uzmanlarının öteden beri sürdürdükleri çalışmalarla farklı iklim ve toprak şartlarına uyumlu yulaf çeşitleri geliştirilmiştir. Örneğin, bunlardan kırmızı yulaf sıcak ve nemli iklimlerde yetiştirilir. Yulafın dünyaya, yabani olarak yetiştiği Asya'nın batısı ile Avrupa'nın doğusu arasındaki bölgelerden yayıldığı düşünülmektedir. Yabani yulaflardan türeyerek günümüze ulaşmış olan kültür yulafları içinde en fazla yetiştirilen tür, şüphesiz Avena sativa'dır. Bu tür yulaf, arpa ve çavdardan daha büyük miktarlarda üretilen bir tahıldır. Serin ve nemli iklimleri sevdiği için en iyi Avrupa'nın batı ve İskandinav ülkelerini de içine alan kuzeyinde, Rusya'da ve Kuzey Amerika'da yetişir. Bununla beraber Avustralya ve Yeni Zelanda'da da ekilir. Yulaf, fazla miktarda yağış almayan kurak yerlerde kalın kavuzlu, uzun tohumlar verir. ABD ve Rusya dünyanın en fazla yulaf üreten ülkeleridir; ancak İskoçya, İsveç ve Finlandiya gibi küçük kuzey ülkelerinde, buğday ve çavdardan daha iyi ürün verdiği için yaygın olarak kullanılır.

Yulaf unu ve kepeği ile yapılan çorba ve lapa, hafif rejim yemeği gerektiren tüm hastalıklarda kullanılması gereken çok değerli ve faydalı bir besindir. Örneğin, beslenme bozukluklarında, sağlık sorunu sonrasındaki güçsüzlüklerde, mide ve bağırsak hastalıklarında, safra kesesi, sarılık, mide iltihabı ve ülserinde kullanışlıdır. Kahvaltıda yulaf kepeği çorbası veya rejim sütle karıştırılmış yulaf kepeği yendiğinde, 4-6 hafta içinde kolesterol seviyesi %30-40 oranında, kan şekeri %10-15 oranında azalabilir, dışkılama normal hale gelir ve kan basıncında azalma görülür. Yulaf kepeği bulamayanlar, yulaf ezmesi de kullanabilirler; fakat yulaf ezmesinin, kepeğe nispeten daha çok miktarda tüketilmesi gerekecektir. Yeşil yulaf bitkisiyle yapılan çayın içimi de çok olumlu sonuçlar verir. Sinirsel bitkinliğe ve uykusuzluğa karşı kullanılmalıdır. Kanın içindeki ürik asit miktarını azaltarak, romatizma ve gut hastalıklarında destek olabilir, yaşlı kişilerin genel anlamda güçlenmesini sağlar. Kan basıncı düzensizlikleri ve kalp rahatsızlıkları tedavilerinde yardımcı olarak kullanılır. Deri döküntülerine ve cinsel yetersizliğe karşı denenebilir. Mesane zayıflığı ve hastalıklarına ve böbrek hastalıklarına karşı bitki çayı kullanılmalıdır. Erkeklik gücünü artırıcı olarak da faydalı olabilir.

Yulaf Çayı: Bir çorba kaşığı ince kıyılmış yeşil yulaf, orta büyüklükte bir su bardağı dolusu kaynamış sıcak suyla haşlanır, 10-15 dakika demlendikten sonra süzülür. Gün içinde 3-4 bardak taze demlenmiş çay, tatlandırılmadan içilir.

Yulaf Tentürü: Geniş ağızlı bir cam şişeye veya kavanoza yarıya kadar ince kıyılmış taze yeşil yulaf bitkisi koyulur ve üzerine, çalkalanabilecek bir mesafe kalana kadar elma sirkesi eklenir.